regrets to forget

it's been a month since i decided to stay here. since i decided to take this path. since (okay so tagalog na.LOL) okay guys, im not serious person, i know, i know. pero im always bothered by my extreme lazyness, eh. u get that?huh? im too lazy to do anything. im too lazy to move. im too lazy to think. feeling ko nga wala n ako utak. why? uh because, uhhh, err..it's just because i dont have any brains. tinatamad na ako magisip. kaya im writing this now habang may naiisip pa ako. LOL. am i making any sense here? oh well, i dont care if i dont. and another one thing that's bothering me ay yung decision ko to decline for that position. ngayon hindi ko na alam kung tama na mas pinili ko dito nalang sa amin and wait for that another offer from another organization in june. nawawalan n ako ng hope and tiwala sa sarili ko na makukuha ko ang position n un. hindi ko na alam kung may patutunguhan pa ang paghihintay ko. everyday tu...(i checked my tumblr and poof! nawala ung nsa isip ko na ittype sana.LOL.stpdme.).....(im back!) everyday tumataas ang takot ko! ung takot nga na hindi n ako maging deserving para sa position na hinihintay ko!!!ang kulit..ko..haha.... alam m ung feeling na ganun? (hindi?) hmm, kasi ganito un eh...... un! nakuha m b?? basta ung feeling na nawawalan n ako ng pagasa. with the way i am now, parang hindi ko na maramdaman n deserving ako. na magaling ako. na kayang kaya ko un. minsan iniisip ko nabulag este nabingi lang siguro ako sa mga magagandang salita nuon sakin n kaya ko un. but as days passed by, hindi ko n naramdaman un.

...but then again, i dont live my life with regrets. so lahat ng nasabi ko sa taas ay [totoo] isasanatabi ko na. minsan ang madalas magpahamak sa atin ay what if's.. pero madami ako nian sa buhay because im indecisive. i cant figure out what to do sa mga ilang situations. dahil indecisive ako, i sometimes end up with wrong choices....

what if tinanggap ko un? siguro masaya ako ngaun dahil may trabaho ako at nasa syudad pa with my friends. siguro im now receiving benefits and opporunities, siguro i am now embracing a whole new world, nah, ng bonggang bonggang new experiences. siguro ang dami ko ng natututunan ngaun.

*sigh*

and then...

what if natanggap ako dun sa june opening? eh di ang saya ng buhay ko. masaya ko dahil may trabaho na ako at nasa sarili kong lupa with may family. siguro nkakatanggap ako ng sobrang kasiyahan dahil s nature of work ko. siguro il be embracing my whole life as it is and'll be contented. makakaexperience ako ng adventures and extreme challenges...siguro marami din akong matututunan.

------------------

and so para matigil na ang kahibangan ko, i always end up with my principles in life:

• more over to the bright side of life
• hakuna matata
• live with no regrets
• embrace life as it is
• be optimistic
• be more confident (okay, im still working on this)
• detach (this seems to be one of my favorite word. "okay ngaun u have regrets, sige lang manghinayang ka ngaun then bukas let it go. detach from that stpd regret of yours. marami pang feelings sa mundo, try m naman iexperience ung iba." yan parang ganyan.)

so now i'll try not to be bothered by it anymore. (try lang) *sigh*. kanina naisip ko n kung pano ko tatapusin tong blog na to, but because im so lame and helpless, nakalimutan ko....(will take a break, baka maalala ko)LOL...(aun) il try not to be afraid. il to be more confident. siguro kasi masyado lang ako madali matakot at maduwag sa mga bagay kaya ko naisip lahat yan. kaya nidown ko ang sarili ko..oh well, i feel much better now.

someone please help me coz i need more encouraging words right now. a comment is much appreciated. :)